سوالات

معمولا بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 می شوند و دیابت نوع 2 به ندرت در کودکان نمایش داده می شود.

بهتر است همیشه برای نوزادان خود از شیر خشکی استفاده کنید که که با آهن غنی شده باشد.

با تغییرات ساده ای در سبک زندگی می توان رفلاکس اسید را کاهش داد که این تغییرات عبارتند از:

• برای شیرخواران ناحیه سر تخت کودک را بالاتر بیاورید
• پس از شیر خوردن تا نیم ساعت کودک را نشسته نگه دارید و نخوابانید
• در صورتی که پزشک اجازه می دهد شیر کودک را با غلات کودک مانند سرلاک، غلیظ کنید
• دفعات غذا دادن را بیشتر و حجم آن را کمتر کنید
• با اجازه پزشک، غذاهای جامد را امتحان کنید
• برای کودکان بزرگتر ناحیه سر تخت کودک را بالا بیاورید
• حداقل دو ساعت بعد از غذا کودک نباید دراز بکشد
• وعده های غذایی را در دفعات بیشتر و حجم کمتر بدهید
• اجازه ندهید کودک پرخوری کند
• از دادن غذاها یا نوشیدنی هایی که رفلاکس کودک را بدتر می کنند مانند غذاهای سرخ شده
• یا تند، نوشیدنی های گاز دار و کافئین پرهیز کنید یا مقدار آنها را محدود نمایید
  کودک را به ورزش منظم ترغیب کنید.

اگر رفلاکس شدید است و بهتر نمیشود، ممکن است دارو برای کنترل آن تجویز شود.

داروهایی که برای خنثی کردن اسید معده استفاده میشوند.

داروهای ضد اسید

• داروهای مهار کننده هیستامین 2
• داروهای مهار کننده پمپ پروتون

محققان مطمئن نیستند آیا کاهش اسید معده ، رفلاکس اسید در نوزادان را کاهش میدهد یا نه.

در بیشتر موارد داروهایی که گاز روده را کاهش می دهند یا اسید معده را خنثی می کنند بسیار مطمئن و بی خطر هستند.

داروهای ضد اسید معده اگر در دوز بالا مصرف شوند، می توانند عوارضی مثل اسهال ایجاد کنند.

مصرف طولانی مدت دوز بسیار بالای مالوکس یا میلانتا ممکن است با افزایش خطر نرمی استخوان همراه باشد.

عوارض ناشی از مصرف داروهایی که تولید اسید معده را کاهش می دهند متداول نیست. شمار کمی از کودکان ممکن است هنگام مصرف داروهایی مثل زانتاک (رانیتیدین)،پپسید (فاموتیدین ) ، نیزاتیدین یا سایمتیدین دچار خواب آلودگی شوند.

عمل جراحی برای درمان بیماری رفلاکس معده در کودکان

عمل جراحی برای درمان بیماری رفلاکس معده در نوزادان و کودکان معمولا لازم نیست. در صورتی که عمل جراحی لازم باشد، شایعترین روش جراحی، تا زنی بالای معده یا فاندوپلیکیشن fundoplication است .

در این عمل جراحی بخش بالایی معده دور مری را می پوشاند و آستینی درست می کند که منقبض شده و همراه با انقباض معده، دریچه مری را می بندد و از برگشت محتویات معده به مری، جلوگیری می کند.

این عمل جراحی معمولا موثر است اما بی خطر نیست. در مورد خطرات و مزیت های آن با پزشک صحبت کنید.

علل کوتاهی قد کودکان را می‌توان در سه دسته عمده تقسیم بندی نمود:

بیماری‌های مزمن (برای مثال، سوء تغذیه)، عوامل ژنتیکی و خانوادگی و یا ایجاد اختلال در فرایند رشد کودکان (مثلاً بلوغ زودرس یا دیررس).

در سراسر جهان، سوء تغذیه شایع‌ترین علت نارسایی رشد است و معمولاً به فقر و یا عدم توسعه یافتگی جوامع باز می‌گردد.

سوء تغذیه در کشورهای توسعه یافته، اغلب ناشی از رژیم‌های نامناسب غذایی است.

در این موارد وزن گیری ناکافی کودک بیشتر قابل توجه است تا کوتاهی قد.

کودکانی که از لحاظ ژنتیکی کوتاه هستند، معمولاً پدر و مادری کوتاه‌قد دارند.
این کودکان سرعت رشدشان طبیعی (میزان رشد نسبت به زمان) است و رشد استخوان آن‌ها نیز مراحل طبیعی (که توسط مقایسه سن استخوانی و سن تقویمی مشخص می‌شود.) خود را طی می‌کند.
آن‌ها در زمان مناسب وارد مرحله بلوغ خود می‌شوند و به طور معمول طول قدشان با قد پدر و مادرشان ساز گاری دارد.

“تأخیر سرشتی رشد” اصطلاحی است که برای توصیف فرزندانی که کوچک‌تر از سن طبیعی خود هستند، اما نرخ رشدشان طبیعی است، بکار می‌رود.

نشانه‌های “تأخیر سرشتی رشد” عبارت‌اند از: تأخیر در سن استخوان‌ها، سرعت رشد طبیعی، رشد قد بر اساس الگوی رشد خانواده. “بلوغ تأخیری” اصطلاحی است که اکثراً برای کودکان مبتلا به “تأخیر سرشتی رشد”، بکار برده می‌شود.

معمولاً این افراد دارای بستگان نزدیکی هستند که او نیز به این عارضه مبتلا می‌باشد.

به عنوان مثال ممکن است در خانواده آن‌ها دختری باشد که پس از 15 سالگی، اولین قاعدگی او رخ می‌دهد.

یا پسری که بعد از 18 سالگی به سن بلوغ برسد.

هرچند که نادر است، اما اختلالات غدد درون ریز، مانند کم کاری تیروئید (کمبود هورمون‌های تیروئید) و یا کمبود هورمون‌های رشد نیز می‌تواند در رشد کودک مؤثر باشند.

معمولاً قد و قامت کوتاه می‌تواند با بیماری های ژنتیکی نیز مرتبط باشد، مانند جهش ژن SHOX، سندرم داون، یا سندرم ترنر

زمان شروع استفاده از غذاهای کمکی در کنار شیر مادر مرحله جدیدی را در زندگی کودک ایجاد می کند و به کودک شما این امکان را می دهد که لذت بردن از طعم و مزه های جدید را تجربه کند.

اما شروع غذای کمکی قبل از 4 ماهگی به دلیل اینکه دستگاه گوارش شیرخوار برای پذیرفتن غذاهایی غیر از شیر آمادگی لازم را ندارد روش نادرستی می باشد و شروع زود هنگام تغذیه تکمیلی باعث کمتر طلبیدن شیر مادر شده و از این رو موجب کاهش شیر مادر هم میشود.

یکی ازعواملی که سبب می شود کودک الگوی ثابت و مناسبی برای غذا خوردن داشته باشد این است که از همان ابتدای شروع غذای کمکی برنامه درستی را برای تغذیه کودک تعیین کنید.

معمولا تنها غذای کودک در شش ماه اول تولد شیر مادر است و بعد از آن به تدریج کودک با انواع غذاهای کمکی آشنا خواهد شد .

در پایان سال اول تولد یعنی همان یک سالگی 70 درصد انرژی مورد نیاز کودک از شیر و 30 درصد باقی آن هم از غذاهای کمکی تامین میشود ، اما این روند در طول سال دوم به صورت آهسته برعکس خواهد شد تا در پایان 2 سالگی با قطع کامل شیردهی کودک 100درصد انرژی مورد نیاز خود را از غذاها کسب کند.

میوه های تازه، پنیر، ماست، شیر، سرلاک، تخم مرغ آب پز، نان های فانتزی و سبزیجات خام، میان وعده های پیشنهادی هستند.

به طور معمول نوزادان پس از عمل ختنه دارای علائمی همچون خونریزی جزئی، الهتاب و کمی قرمزی خواهند شد.

از بدو تولد تا زمان دو سالگی بهترین سن برای ختنه کردن می باشد.

دیابت در کودکان دومین شیوع در میان بیماری های مزمن است.

اگر فرزند شما دیابت دارد، به این معنی است که هر یک از اعضای خانواده نیز “دیابت” دارند.